SALLAR TARAWIHI

SALLAR TARAWIHI ([1])

            Yana daga cikin lamurran da hukuncinsu ka iya vuya ga sashin mutane; Shi ne zaton wassu mutane cewa bai halatta a yi sallar tarawihi qasa da raka'oi ashirin (20) ba, Wassu kuma sai su ka yi zaton cewa bai halatta a yi qari akan raka'oi goma sha xaya (11), ko sha uku (13) ba, Waxannan kuma dukkansu zato ne da aka yi shi ba a mahallinsa ba, kuma zato ne na kuskure; da ya sava wa dalilai.

            Saboda hadisai ingantattu daga Annabi (صلى الله عليه وسلم) sun yi nuni cewa lallai sallar dare abu ne da aka yalwata yanayinta ga mutane; saboda ba a sanya mata wani iyaka da bai halatta a qetare shi ba, saboda ya tabbata cewa Annabi (صلى الله عليه وسلم) yana yin raka'oi goma sha xaya (11), a wassu lokutan kuma sai ya yi raka'oi goma sha uku (13), a wassu lokutan kuma ya kan sallaci qasa da haka; a watan ramadhana ne ko a waninsa, Da kuma aka tambaye shi kan sallar dare sai ya ce:

«صَلَاةُ اللَّيْلِ مَثْنَى مَثْنَى، فَإِذَا خَشِيَ أَحَدُكُمُ الصُّبْحَ صَلَّى رَكْعَةً وَاحِدَةً تُوتِرُ لَهُ مَا قَدْ صَلَّى».

Ma'ana: "Sallar dare raka'oi bibbiyu ne, Idan xayanku ya ji tsoron riskar asuba to sai ya sallaci raka'a guda xaya; da za ta zama wutirin abin da ya sallata"([2]).

Hadisi ne da aka yi ittifaqi kan ingancinsa.

            Don haka; ba a iyakance raka'oi aiyanannu ba, a ramadhana ne ko a waninsa; wannan ya sanya sahabban Annabi (صلى الله عليه وسلم) -Allah ya qara yarda da su-, a lokacin khalifancin Umar su ke sallatar raka'oi ashirin da uku (23) a wassu lokuta, a wassun kuma raka'oi goma sha xaya (11), Dukkan wannan sun tabbata daga Umar (رضي الله عنه), da kuma sahabban Annabi (رضي الله عنه) a zamanin khalifancinsa. Wannan yasa wassu daga cikin magabata a cikin watan ramadhana su ke sallatar raka'oi talatin da shida (36), sai kuma su yi wutri da raka'oi guda uku (3). Wassun kuma su ke sallatar raka'oi arba'in da xaya (41), Shekhul islam Ibnu-taimiyyah da wassunsa daga cikin ma'abota ilimi (maluma) sune su ka hakaito hakan daga gare su. Kamar yadda shi Ibnu-taimiyyar ya bayyana cewa lamarin adadin raka'oi abu ne da ke da yalwa; kuma ya ce: Duk mutumin da ya tsawaita tsayuwarsa na karatu da ruku'i da sujjada to mafifici a gare shi shine ya qaranta adadin raka'oi, Shi kuma wanda ya sassauta karatunsa da ruku'i da sujjada to sai ya qara adadin raka'oi. Wannan shi ne ma'anar maganarsa.

            Amma duk wanda ya yi nazari kan sunnar Annabi (صلى الله عليه وسلم) da ya doge a kanta zai gani cewa yin raka'oi goma sha xaya (11), ko sha uku (13) shi ne mafificin lamari; a ramadhana ne ko a waninsa, saboda yin haka shi ne abun da ya dace da aikin Annabi (صلى الله عليه وسلم) a mafi rinjayen lokacinsa, kuma hakan ya fi tausasa wa masu sallah, kuma shi yafi kusa da samun kushu'in gabbai da nitsuwarsu (da rashin gaggawa). Amma shi kuma wanda ya yi qari akan haka to babu laifi akansa, kuma bai aikata makaruhi ba, kamar yadda ya gabata.

            Kuma abun da yafi ga mutumin da ya yi sallah tare da limami a cikin sallan dare a watan ramadhana shi ne: kada ya tafi har sai liman ya idar; wannan kuma saboda faxin Annabi (صلى الله عليه وسلم):

«إِنَّ الرَّجُلَ إِذَا قَامَ مَعَ الْإِمَامِ حَتَّى يَنْصَرِفَ كُتِب لَهُ قِيَامُ لَيْلَةٍ».

Ma'ana: "Lallai mutum idan ya yi tsayuwan dare tare da liman har ya idar, to akan rubuta masa ladan tsayuwan dare"([3]).

$&$

---

([1]) A duba/ MAJMU'U FATAWA WA MAQAALAAT MUTANAWWI'AH, .

([2]) Bukhariy ya rawaito shi, (lamba: 990), da Muslim (lamba: 749), daga hadisin Abdullahi xan Umar (رضي الله عنه).

([3]) Imam Ahmad a cikin musnad ya rawaito shi, (5/159) da ma'abota littatafan "sunan" daga hadisin Abu-zarr -رضي الله عنه-, (sunan Abu-dawud: lamba: 1375, da Tirmiziy, lamba: 806, ya ce: hadisi ne mai kyau ingantacce –hasan sahih-, da Nasa'iy, lamba: 1605, da Ibnu-majah, lamba: 1327).